Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ο Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο . God Zeus as a bull

Συνθέσεις μου που έχω αναρτήσει στο μπλόγκ μου : Η κιβωτός της Πραισού
Some of my compositions from my blog : The ark of Praisos




Σε νόμισμα της Πραισού. In a coin of Praisos.




Ο Δίας πολιούχος της Πραισού. God Zeus protector of Praisos



Η αρπαγή της Ευρώπης. The rape of Europe


Ο Δίας μεταμορφωμένος σε λευκό ταύρο αποβιβάζει στις ακτές της Κρήτης την αρπαγμένη Ευρώπη.
God Zeus as a white bull brings in the shores of Crete the raped Europe






Ο Δίας στη θάλασσα της Κρήτης και η άφιξη της Ευρώπης στο νησί.Zeus in the sea of Crete and the arrival of Europe in the island.


Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ο Ναύαρχος Νέαρχος από τη Λατώ. The admiral Nearchos from Lato

Η Λατώ ήταν αρχαία πόλη της Κρήτης τα ερείπια της οποίας βρίσκονται περίπου 3 χλμ. από το χωριό Κριτσά στο νομό Λασιθίου. Η πόλη ήταν κτισμένη σε σημείο το οποίο προσέφερε αμυντική κάλυψη, έχοντας θέα προς τον κόλπο του Μεραμπέλου, μεταξύ δύο κορυφών που αποτέλεσαν τις δύο ακροπόλεις της. Αν και η πόλη πιθανόν να προϋπήρχε της άφιξης των Δωριέων, τα ερείπια χρονολογούνται από την Δωρική περίοδο ((5ος και 4ος αιώνες π.Χ.) Η πόλη καταστράφηκε περίπου το 200 π.Χ. Αναφορικά με την ονομασία της πόλης υπάρχουν προτάσεις ότι ονομάστηκε από την θεά Λητώ (η Δωρική μορφή του ονόματος της θεάς ήταν Λατώ)
Στην Λατώ γεννήθηκε ο μεγάλος Ναύαρχος της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Νέαρχος


Lato was an ancient city in Crete, the ruins of which are located about 3 km from the village Kritsa in Lassithi. The city was built on a point which offered defensive coverage, overlooking the bay of Mirabello, between two peaks were the citadels of the town. Although the city probably existed before the arrival of the Dorians, the ruins date from the Dorian period ((5th and 4th centuries BC). The city was destroyed around 200 BC. As regards the name of the town there are suggestions that it was named in honor of goddess Leto ( Lato in Doric dialect)
In Lato was born the great Admiral of Alexander’s fleet Nearchos

Νέαρχος. Nearchos

O Νέαρχος (360 - 300 π.Χ.) ήταν Ναύαρχος στο στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το διάσημο ταξίδι του από την Ινδία στα Σούσα μετά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου στην Ινδία έχει σώσει ο Αρριανός στην ‘Ινδική’ του.

Από τη Λατώ της Κρήτης η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φιλίππου Β. Τότε πρέπει να ήταν ένα νεαρό αγόρι και έτσι πιθανότατα γεννήθηκε στην Κρήτη.
Διορίστηκε ως σατράπης της Λυκίας και της Παμφυλίας το 334 / 3 π.Χ. ένα από τους πρώτους ορισμούς Σατράπη από τον Αλέξανδρο. Το 328 π.Χ. είχε απαλλαγεί από τη θέση του. Μετά την πολιορκία της Aόρνου Πέτρας εστάλη επικεφαλής μιας αναγνωριστικής αποστολής - ειδική για το να μάθει σχετικά με τους ελέφαντες. Το 326 π.Χ., ο Νέαρχος έγινε ναύαρχος του στόλου που ο Αλέξανδρος είχε χτίσει στο ποταμό Υδάσπη.

Το ταξίδι από τον Ινδό στον Περσικό Κόλπο.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μερικά από τα πλοία υπέστησαν ζημιές, και ο Νέαρχος είχε λάβει οδηγίες να μείνει πίσω για να επιβλέπει τις επισκευές, πριν συνεχίσει την κάθοδο του ποταμού. Αυτό δείχνει ίσως, κάποια γνώση της ναυπηγικής.
Ωστόσο παρέμεινε στη διοίκηση του στόλου για το ταξίδι από τον Ινδό στον Περσικό Κόλπο, τους οποίους χαρτογράφησε σε βάθος ( χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για τα Ινδικά του Αρριανού).
Ο Νέαρχος θεωρείται ότι ήταν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης που επισκέφτηκε το Μπαχρέιν, το οποίο κλήθηκε Τήλος από τους Έλληνες.
Μετά από πολλές περιπέτειες, ο Νέαρχος έφθασε στην Καρμανία, και συναντήθηκε με τον Αλέξανδρο μετά την διέλευση της ερήμου Γερδωσίας. Ο Αλέξανδρος τον έστειλε για να ολοκληρώσει το ταξίδι του - πήγε μέχρι τον Ευφράτη πριν στραφεί πίσω για να επανασυνδεθεί μαζί του στα Σούσα, στις αρχές του 324 π.Χ..

Ο Νέαρχος παντρεύτηκε την κόρη της Βαρσίνης και του Μέντωρα και έλαβε ένα στέμμα ως αναγνώριση των προσπαθειών του. Πήρε τότε το στόλο μέχρι την Βαβυλώνα, όπου έδωσε στον Αλέξανδρο την προειδοποίηση των Χαλδαίων να μην εισέλθει στην πόλη. Ο Νέαρχος είχε μια θέση στα τελικά σχέδια του Αλεξάνδρου να ήταν ο ναύαρχος του στόλου του στην εισβολή στην Αραβία, αλλά τα σχέδια ματαιώθηκαν απότομα από το θάνατο του βασιλιά.

Στην αρχική επιχειρηματολογία για την ηγεμονία της αυτοκρατορίας υποστήριξε τον Ηρακλή, γιο του Αλεξάνδρου από Βαρσίνη - ερωμένη του βασιλιά άλλη από την πεθερά του. Μόλις καταλύθηκε η τάξη συμπαρατάχτηκε με το στρατόπεδο του Αντίγονου. Τελευταία αναφορά για αυτόν γίνεται σαν σύμβουλος του Δημητρίου 313 / 2 π.Χ. Τι έγινε μετά από αυτό δεν είναι γνωστό, αν και πιθανότατα αποσύρθηκε για να γράψει την ιστορία του. (Στοιχεία από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Nearchus 360 - 300 BC) was one of the officers, a navarch, in the army of Alexander the Great. His famous voyage from India to Susa during Alexander's expedition in India is preserved in Arrian's account, the Indica.

A native of Lato in Crete, his family settled at Amphipolis in Macedonia at some point during Philip II’s reign at which point Nearchus was probably a young boy and quite possibly he was born on Crete.

He was appointed as satrap of Lycia and Pamphylia in 334/3 BC one of the earliest of Alexander's satrapal appointments. In 328 BC he was relieved of his post. After the siege of Aornus Nearchus was sent at the head of a reconnaissance mission – especially to find out about elephants. In 326 BC, Nearchus was made admiral of the fleet that Alexander had built at the Hydaspes .

The voyage from the Indus to the Persian Gulf

During the voyage some of the ships were damaged, and Nearchus was instructed to remain behind to oversee repairs, before continuing down the river. This perhaps indicates some knowledge of shipbuilding
However, he remained in command of the fleet for the voyage from the Indus to the Persian Gulf, which he recorded in detail (and which was used extensively for Arrian’s Indica). During the voyage, Nearchus was reputedly the first Greek commander to visit Bahrain, which was called Tylos by the Greeks.

After many adventures, Nearchus arrived in Carmania, meeting up with Alexander after the latter’s crossing of the Gedrosian desert. Alexander sent him off to complete his voyage – he went as far as the Euphrates before turning back to rejoin Alexander at Susa, in early 324 BC.

Nearchus married the daughter of Barsine and Mentor, and received a crown as recognition of his exertions . He then took the fleet up to Babylon, where he gave Alexander the Chaldeans’ warning not to enter the city. Nearchus had a place in Alexander’s final plans, as he was to be the admiral of the Arabian invasion fleet; but the plans were cut short by the king’s death.

In the initial arguments over the rule of the empire Nearchus supported Heracles, Alexander’s son by Barsine – the king’s mistress. Once order broke down he joined Antigonus’ camp. His last mention is as an adviser to Demetrius in 313/2 BC. What happened after that is not known, although he probably retired to write his history.( Summary from Wikipedia, the free encyclopedia)

Εδώ κάποιες φανταστικές συνθέσεις μου από τον πλού του Νεάρχου.Here some of my compositions for Nearchos adventures








Το σπίτι της κρητικιάς στο Κάιρο και ο απόηχος ενός κρητικού εθίμου. The Gayer Anderson museum in Cairo and the echo of a cretan custom

Στο Κάιρο δίπλα στο μεγάλο τζαμί του Ibn Tulun βρίσκεται ένα παλιό σπίτι που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο Gayer-Anderson ή το σπίτι της Κρητικιάς. Το μουσείο αποτελείται από δύο σπίτια. Το μεγαλύτερο που βρίσκεται στα ανατολικά χτίστηκε το 1632. Αργότερα, μπήκε στην κατοχή μιας πλούσιας μουσουλμάνας από την Κρήτη, και έγινε γνωστό ως Beit Al-Kritliyya, ή «Σπίτι της Κρητικιάς "
Διάφοροι θρύλοι συνδέονται με το Beit Al-Kritliyya. Ένας από αυτούς λέει ότι :
Το πηγάδι του σπιτιού διαθέτει θαυματουργές ιδιότητες - για παράδειγμα, ένα ερωτευμένο άτομο που ατενίζει το νερό θα δεί μέσα το αγαπημένο του πρόσωπο και όχι το είδωλό του.

Δεν μας δίδονται περισσότερες πληροφορίες για αυτή την κρητικιά που είχε μεταστραφεί στο Ισλάμ. Όμως αυτή η τελευταία παράδοση για το αγαπημένο πρόσωπο που ο ερωτευμένος μπορεί να δει στο νερό του πηγαδιού του σπιτιού δεν θέλει και πολλή σκέψη ότι απηχεί μια κρητική παράδοση που είχε μεταφέρει αυτή η γυναίκα ή κρητικές του περιβάλλοντός της . Πίσω από το θρύλο διακρίνει κανείς ένα κρητικό τελετουργικό που γίνεται την ημέρα του κλήδονα.
Μέχρι πρόσφατα οι κοπέλες των χωριών μας πήγαιναν το μεσημέρι του κλήδονα στα πηγάδια έβαζαν ένα κόκκινο μαντήλι στο κεφάλι τους έριχναν μέσα το αμίλητο νερό και μετά ξάπλωναν ανάποδα ώστε το κεφάλι τους να προεξέχει. Έπαιρναν ένα καθρέφτη και κοιτούσαν τα σχήματα που έκαναν τα ταραγμένα νερά για να δουν το πρόσωπο αυτού που αγαπούσαν. Από ότι φαίνεται στο σπίτι της κρητικιάς ιδιοκτήτριας πριν κάποιους αιώνες, ασφαλώς θα τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια αυτό το κρητικό έθιμο και η ανάμνηση του διατηρήθηκε μαζί με το όνομά της .

In Cairo near the great Mosque of Ibn Tulun is an old house that now serves as a museum: the Gayer-Anderson Museum, or the home of Cretan woman. The museum consists of two houses. The largest house, located in the east was built in 1632. Later, came into the possession of a wealthy Muslim woman from Crete, and became known as Beit Al-Kritliyya, or "House of the Cretan woman"
A number of legends are associated with the Beit Al-Kritliyya:

According to one legend the well of the house has miraculous properties - for example, someone in love who looks to the water will see through, his-her favorite person and not his-her idol(not himself).

We have not more information about this Cretan woman who was converted to Islam. But in this story about the favorite person that can be seen in the waters of the well by his beloved one is reflected a Cretan tradition probably carried by this woman or the related with her women from Crete. Is a Cretan ritual that takes place during the day of Klidonas(the day of Saint John in 24 of June. The day of fires). Until recently, the girls of the villages in the day of Klidonas used to go during midday to the wells, they were putting a red scarf on their heads, were thrown into the well the silent water (water from the fountains, that carried during previous midnight without speaking) and then were lying upside down so that their heads to protrud. They were taken a mirror and were looking at the shapes made by the turbulent waters in order to see their beloved person. It seems that the Cretan owner or the women of her company some centuries ago certainly carried in Cairo this Cretan tradition and it's memory has been maintained with her name. Is known that all the converters to islam didn’t forget their customs and greek language. Until today the so called turkocretans who were settled in the costs of Asia Minor keep their greek language and greek customs

To μουσείο Gayer-Anderson ή σπίτι της κρητικιάς. Gayer-Anderson museum or the Cretan woman's house



Εδώ μερικές συνθέσεις μου εμπνευσμένες από την πιο πάνω ιστορία.
Here some of my compositions inspired by the above story







Ο κλήδονας στην Κρήτη. Klidonas in Crete




Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Μινωίτες ιδρυτές αποικιών. Colonising Minoans.

O παλαιότερος πολιτισμός της Ευρώπης, οι Μινωίτες της αρχαίας Κρήτης, ήταν επίσης οι πρώτοι αποικιοκράτες της ηπείρου, σύμφωνα με τις έρευνες στην Τουρκία και αλλού. Αν και οι αρχαιολόγοι είναι από καιρό γνώστες της εμπορικής δράσης των Μινωιτών κατά μήκος της ακτής της Ανατολίας, οι ανασκαφές στη Μίλητο στη νοτιοδυτική Τουρκία αποκαλύπτουν πως 3.700 χρόνια πριν, επεκτάθηκαν στην Ασιατική ηπειρωτική χώρα για να δημιουργήσουν τουλάχιστον μια μόνιμη αποικία. Τα ευρήματα προσδίδουν αξιοπιστία σε έναν αρχαίο ελληνικό μύθο για μια μινωική αποικία εκεί.

Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει το κεντρικό τμήμα ενός μινωικού οικισμού γύρω από ένα χώρο λατρείας κρητικού ρυθμού. Τουλάχιστον τρία μεγάλα κτίρια αποθήκευσης και πιθανής λατρείας ήταν διατεταγμένα γύρω από μια αυλή συμπληρωμένη με μια σειρά τεσσάρων πλινθόκτιστων βωμών. Εκατοντάδες σπαράγματα τοιχογραφιών που βρέθηκαν μέχρι τώρα δείχνουν ότι οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με εντυπωσιακές ζωγραφιές από εξωτικά τοπία που απεικονίζουν άνθη παπύρου, καλάμια, κρίνους και μυθικά όντα, όπως γρύπες.

Περαιτέρω ένδειξη ότι οι Μινωίτες ήταν εγκατεστημένοι εδώ είναι ότι το 95 τοις εκατό από τα χιλιάδες όστρακα αυτής της περιόδου που βρέθηκαν στο χώρο ή είχαν παραχθεί κοντά σε στυλ μινωικό ή ήταν εισηγμένα από την ίδια την Κρήτη. Επτά επιγραφές στη Γραμμική Α, την γλώσσα των Μινωιτών που δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί, βρέθηκαν επίσης εκεί αναγραφόμενες στα παραχθέντα τοπικά αγγεία

Είναι πιθανό οι Μινωίτες να ίδρυσαν την αποικία τους στην Ανατολία για να βοηθήσουν τη διοχέτευση του ορυκτού πλούτου , κυρίως χαλκό, χρυσό και ασήμι πίσω στην Κρήτη. Η Μίλητος βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Μαιάνδρου και ήταν σε ιδανική τοποθεσία για το εμπόριο με το πλούσιο σε μεταλλεύματα εσωτερικό.

"Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η μινωική Κρήτη δεν ήταν μια αυτάρκης , ειρηνική, μη επεκτατική οντότητα, όπως έχουν σκεφτεί κάποιοι », λέει ο διευθυντής ανασκαφών Wolf-Dietrich Niemeier του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, "αλλά ήταν μια διεθνής δύναμη που πρέπει να είχε μεγάλη στρατιωτική και ναυτική δύναμη. "

Με την Μίλητο να αναγνωρίζεται ως Μινωική αποικία , τώρα πλέον γίνονται προετοιμασίες από μια αγγλο-ιταλική αποστολή στο να επανερευνήσουν την Ιασό ένα άλλο χώρο στη Τουρκία, όπου έχουν βρεθεί σημαντικές ποσότητες Μινωικού υλικού .

Μια γερμανική αποστολή από το Πανεπιστήμιο του Tübingen εντόπισε τα υπολείμματα μιας μινωικής τοιχογραφίας μέσα σε ένα μινωικό ανάκτορο του 17ου αιώνα στην Qatna, της Συρίας, την τέταρτη παρόμοια τοιχογραφία που ανακαλύφθηκε στην ηπειρωτική Ασία και την Αφρική τα τελευταία χρόνια. Πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ένα οχυρωμένο ανάκτορο στο Τελ ελ Dab'a στο Δέλτα του Νείλου απέδωσε μια Μινωική τοιχογραφία συμπληρωμένη με μια σκηνή κρητικών θρησκευτικών «ταυροκαθαψίων », ενώ στο Τελ Kabri, στο Ισραήλ, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τοιχογραφίες Κρητικού θρησκευτικού χαρακτήρα, σε μια μεγάλη αίθουσα τελετών.

Οι ανακαλύψεις στη Μίλητο έχουν επίσης επιπτώσεις στην ακαδημαϊκή στάση απέναντι αρχαία ελληνική μυθολογία, ή τουλάχιστον ορισμένες πτυχές της
Ο ελληνικός μύθος, υποστήριξε ότι οι Κρητικοί, οδηγημένοι όχι από κα΄ποιο άλλο από τον αδελφό του βασιλιά Μίνωα, τον ονομαστό Μινώταυρο, είχαν ιδρύσει μια μινωική αποικία στη Μίλητο. Υπό το πρίσμα των πρόσφατων ευρημάτων, λέει ο Niemeier , "Θα πρέπει τώρα να γίνει δεκτό ότι υπάρχει κάποια ιστορική αλήθεια πίσω από αυτό το μύθο."

Europe's oldest civilization, the Minoans of ancient Crete, were also the continent's first colonialists, according to investigations in Turkey and elsewhere. While archaeologists have long been aware of Minoan trading activity along the Anatolian coast, excavations at Miletus in southwest Turkey are revealing how 3,700 years ago they expanded to the Asian mainland to set up at least one permanent colony. The discoveries lend credence to an ancient Greek myth of a Minoan colony there.

The excavations have been unearthing the central part of a Minoan settlement laid out around a Cretan-style cult area. At least three major storage and probable cult buildings were arranged around a courtyard complete with a sequence of four mud-brick altars. Hundreds of fresco fragments found so far suggest that the walls were covered with spectacular paintings of exotic landscapes featuring papyrus flowers, reeds, lilies, and mythical creatures such as griffins.

Further evidence that the Minoans were based there is that 95 percent of the thousands of pottery sherds from this period found at the site were either made nearby in the Minoan style or imported from Crete itself. Seven inscriptions in Linear A, the undeciphered language of the Minoans, have also been found, inscribed on locally made pottery.

It is possible the Minoans established their colony in Anatolia to help channel mineral wealth, mainly copper, gold, and silver, back to Crete. Miletus is located at the mouth of the Maeander River and was ideally situated for trade with the mineral-rich interior.

"The new discoveries show that Minoan Crete wasn't a self-contained, peaceful, nonexpansionist entity, as some people have thought," says excavation director Wolf-Dietrich Niemeier of the German Archaeological Institute in Athens, "but was an international power that must have had considerable military and naval strength."

With Miletus recognized as a Minoan colony, preparations are now being made by an Anglo-Italian expedition to reinvestigate Iasos, another site in Turkey where substantial quantities of Minoan material has been found. A German expedition from Tübingen University has unearthed the remains of a Minoan fresco inside a seventeenth-century Minoan palace at Qatna, Syria, the fourth such fresco to be discovered in mainland Asia and Africa in recent years. Back in the early 1990s, a fortified palace at Tel el Dab'a in the Nile Delta yielded a Minoan fresco complete with a Cretan religious "bull leaping" scene, while in Tel Kabri, Israel, archaeologists found frescoes of a Cretan religious nature in a great ceremonial hall.

The discoveries at Miletus also have extraordinary implications for academic attitudes toward ancient Greek mythology, or at least some aspects of it. Greek myth maintained that the Cretans, led by none other than the brother of King Minos, of Minotaur fame, had established a Minoan colony at Miletus. In light of the recent finds, says Niemeier, "It must now be accepted that there is some historical truth behind this myth."
Από το άρθρο Colonizing Cretans by David Keys.Archaeological Institute of America 2004

Από τα ευρήματα στην Μίλητο. Φωτογραφίες της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας. From the foundings in Miletos


Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Καζανέματα ρακής σε χωριά της Σητείας. Traditional distillation for producing raki (alcolol from grapes) in Sitia's villages

Στον Άγιο Γεώργιο(Τουρτούλους) Σητείας. In Agios Georgios Sitia.













\

Στα Έξω Μουλιανά. In Exo Mouliana


Στο χωριό Βορί. In the village Vori


Φωτογραφίες που έβγαλα κάποιο Οκτώβρη. Photos i took during the first days of October